یکی از عمده‌ترین اشکالات در مدلسازی فرآیندهای سازمان تلاش برای ایجاد ارتباط مستقیم مابین المانهای فرآیندها با اجزاء زیرفرآیندهای مورد استفاده در آن می باشد. در شکل زیر اشکالات به شرح زیر قابل ذکر است.
1- در اولین ایراد ملاحظه میگردد که سعی شده است فعالیت A مربوط به فرآیند مستقیماً به فعالیت B واقع در زیرفرآیند متصل گردد. این روش مدلسازی ایراد دارد و بردار Sequence Flow قابلیت عبور از دیواره‌های زیرفرآیند را ندارند. بلکه فعالیت A می‌بایستی به دیواره زیرفرآیند متصل گردد.
2- در درون زیرفرآیند ملاحظه میگردد که رخداد آغازین موجود نمی باشد. این روش مدلسازی ایراد دارد و هر زیرفرآیند مستلزم رخداد آغازین جهت تشریح گردش زیرفرآیند می‌باشد.
3- اشکال سوم قابل ذکر در شکل زیر عدم ادامه فرآیند اصلی پس از اتمام زیرفرآیند می‌باشد. ذکر این نکته ضروری است که زیرفرآیند نیازمند End Event می‌باشد، ولی این امر به منزله اتمام فرآیند اصلی نیست و خود فرآیند اصلی نیز باید دارای رخداد پایانی باشد.
نمودار اصلاح شده فرآیند در ادامه در شکل دوم گردش فرآیند ارائه گردیده است.