درخلال انجام مدلسازی فرآیندهای سازمان بر اساس استاندارد BPMN2 انواع اشتباهات رخ میدهند که عمدتاً بر اساس پیش‌فرضهای مدلسازی می‌باشند در ادامه سعی میگردد شرح مختصری در خصوص ایرادات مذکور ارائه گردد.
در خلال انجام مدلسازی فرآیندهای سازمان بسیاری از المانهای مدلسازی حذف میگردند. از جمله میتوان به Pool، Sequence Flow، رخدادهای آغازین و اختتام و .... اشاره نمود این امر به این دلیل انجام میگیرد که عموماً این تصور ایجاد میشود که جریان پیغام میتواند جایگزین Sequence Flow شود . همچنین در بسیاری موارد اشتباهاً جهت ایجاد ارتباط بین دو Pool ، Sequence Flow مورداستفاده قرار میگیرند. اصولاً می بایستی در هر Pool به صورت مستقل عملیات مدلسازی فرآیند انجام گیرد، سپس ارتباط بین Pool ها از طریق Message Flow برقرار شود.
در شکل بالا ملاحظه میگردد که ارتباط مابین Task A و Task B در Pool A برقرار نیست، تصور مدلساز بر این موضوع بوده است که به دلیل ارسال اطلاعات از Task A به ذینفع خارجی یعنی Pool Bو نیز دریافت نتایج از طریق Task B دیگر نیازی به ایجاد ارتباط مابین Task A و Task B نیست. این تصور اشتباه است و اصولاً می بایستی ارتباطات المانها در هر Pool به صورت مستقل رعایت شود. مشابه همین وضعیت در Task E و Task F در Pool B نیز مشاهده میگردد.
در Pool A مشاهده میگردد که اختتامیهای در این رل وجود ندارد به تصور اینکه فرآیند در Pool B اختتام یافته است و این تصور اشتباه است. چرا که هر Pool به صورت مستقل اختتام دارد. متناظر با همین موضوع ملاحظه میگردد که در Pool A رخداد اغازین موجود نیست.